Όποιο κι αν ήταν

Ο ιός της διαφθοράς

Έχουν μάθει οι λαοί να το θεωρούν δεδομένο. Παραχωρούν τη δύναμή τους σε διεφθαρμένους κι αυτοί την χρησιμοποιούν εις βάρος των λαών. Φαίνεται παράδοξο. Και είναι παράδοξο. Είναι παράδοξο το πώς μια - υποτιθέμενη - "δημοκρατία" μπορεί να επιτρέπει κάτι τέτοιο. Και μάλιστα κατ' επανάληψη.

Το μεγάλο πρόβλημα με τον ιό της διαφθοράς είναι η ικανότητά του να πολλαπλασιάζεται ραγδαία, να μεταλλάσσεται διαρκώς και να προσαρμόζεται σε όλες τις συνθήκες. Μπορεί κάποτε ο άνθρωπος να νικήσει τον καρκίνο, τη διαφθορά ποτέ. Κι όλα ξεκίνησαν προ αμνημονεύτων ετών, σ' ένα πανέμορφο club που το έλεγαν "paradise". Βαθύτατα συμβολικό. Ήξερε τι σχεδίαζε ο μεγαλοδύναμος. Οι καλύτερες οικογένειες κρύβουν τις χειρότερες αμαρτίες. Εξαπανέκαθεν.

Κινητήρια δύναμη

Άλλο Leonardo κι άλλο Λεονάρδος. Ο πρώτος μιλάει για το νερό, ο δεύτερος βάζει άλλα υγρά στα ποτήρια του. Ο πρώτος μιλάει για κινητήρια δύναμη, κινήσεις όμως -και μάλιστα αποφασιστικές- βλέπουμε μόνο απ' τον δεύτερο: "θα τραβήξω" και "θα πάω". Ακόμα και οι εικόνες δείχνουν τον πρώτο εντελώς ακίνητο και τον δεύτερο με τα χέρια πλήρως απασχολημένα, σε συνεχή κίνηση πάνω κάτω στο μπουζούκι.

Είναι σαφής η διαφορετικότητα των δύο προσεγγίσεων της κίνησης. Και πρέπει να ομολογήσω ότι η δεύτερη είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα, αφού μάλιστα καταλήγει με προστακτική: "να κοιμηθώ". Μετά από τόσες κινήσεις, ο άνθρωπος οφείλει να ξεκουράζεται και λίγο. Για να είναι την επόμενη μέρα έτοιμος για τις επόμενες.