Είναι νόμος της φύσης. Κανένα σύστημα δεν μπορεί να τεθεί σε κίνηση από εσωτερικές του δυνάμεις. Διότι κάθε εσωτερική δύναμη έχει και μια - ίση και αντίθετη - εσωτερική αντίδραση. Τελικά όλες οι εσωτερικές δυνάμεις αλληλοεξουδετερώνονται και δεν μένει δύναμη να θέσει το σύστημα σε κίνηση. Για να κινηθεί το σύστημα απαιτούνται εξωτερικές δυνάμεις, δυνάμεις που ασκούνται στο σύστημα από εξωτερικούς παράγοντες.
Όταν στεκόμαστε μέσα σ' έναν κουβά, τότε εμείς, ο κουβάς και το χερούλι του είμαστε μέλη ενός συστήματος. Όταν τραβήξουμε το χερούλι προς τα πάνω, τότε και το χερούλι θα τραβήξει εμάς προς τα κάτω, με δύναμη ίση και αντίθετη. Οι δύο αυτές δυνάμεις - η δύναμη από εμάς πάνω στο χερούλι και η δύναμη απ' το χερούλι πάνω σ' εμάς - αλληλοεξουδετερώνονται και τελικά το σύστημά μας - εμείς, ο κουβάς και το χερούλι του - δεν θα πάει πουθενά. Πρέπει κάποιο άλλο χέρι, έξω απ' το σύστημά μας, να τραβήξει προς τα πάνω το χερούλι για να μας σηκώσει. Μόνο έτσι μπορούμε να σηκωθούμε.
Είναι νόμος της φύσης και οι νόμοι της φύσης εφαρμόζονται παντού και πάντα, χωρίς διακρίσεις. Σ' αυτό ακριβώς διαφέρουν απ' τους νόμους ενός κράτους, που εφαρμόζονται εάν και εφόσον η εφαρμογή τους βολεύει τους εκάστοτε κατέχοντες την εξουσία. Αν οι πολιτικοί, αντί ν' ασχολούνται από μικροί με το πώς θα κλείσουν τα σχολεία τους για να κάνουν κομματική καριέρα, άνοιγαν τα βιβλία και μελετούσαν τους νόμους της φύσης, θα γνώριζαν ότι κάποια πράγματα γίνονται και κάποια άλλα είναι αδύνατα. Γιατί έτσι θέλει η φύση, ακόμα κι αν το κόμμα διαφωνεί.
