Μεταξύ σοβαρού κι αστείου, πάνε και τα λεφτά. Όσα ήτανε, τέλος πάντων. Πλαστικό χρήμα, λέει. Παντού. Μ' άλλα λόγια, αέρας κοπανιστός. Ένας ισχυρός ηλεκτρομαγνητικός παλμός, και μείναμε με το πλαστικό στο χέρι. Μπορεί και να τον ετοιμάζουν κιόλας.
Αλλά τα πάντα πρέπει να καταγράφονται και να ελέγχονται. Τι ώρα ξύπνησες, τι ώρα και τι έφαγες, τι ώρα πήγες για κατούρημα, πότε γάμησες, πού και ποιαν (ή ποιον, για να μην εξαιρούνται οι κυρίες). Η εξουσία πρέπει να γνωρίζει τα πάντα για σένα. Για να σ' έχει πάντα από κάτω. Είναι μεγάλη δύναμη η πληροφορία, για κείνους που την έχουν. Και μεγάλη αδυναμία, για τους άλλους.
Τέλος, πρέπει να ξέρουν ακριβώς και πόσα λεφτά έχεις. Για να τα πάρουν. Όποτε θελήσουν. Και μ' όποιο τρόπο τους βολεύει. Λυπάμαι τα κορίτσια του αρχαιότερου επαγγέλματος, που θα πρέπει να πηδιούνται για να συντηρείται το σύστημα των ηλίθιων και των λαμόγιων.
