Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε μέσα σε μια μαύρη τρύπα. Ας υποθέσουμε, επίσης, ότι οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι κάθονται, όμορφα κι αναπαυτικά, σε ασφαλή απόσταση απ' τον ορίζοντα συμβάντων της τρύπας. Αυτοί ξέρουν ότι είμαστε μέσα στην τρύπα, διότι οι ίδιοι μάς έσπρωξαν για να πέσουμε μέσα. Εμείς μπορούμε να τους βλέπουμε να τρώνε, να πίνουν και να λένε ό,τι μαλακία τούς κατέβει. Αλλά εκείνοι είναι αδύνατο να μας δουν. Το φως μπαίνει στη μαύρη τρύπα, δεν μπορεί όμως να βγει απ' αυτή.
Όσοι απ' αυτούς έχουν λίγο μυαλό, ξέρουν ότι τους βλέπουμε, όπως ξέρουν και ότι είναι αδύνατο να βγούμε από κει μέσα. Οι υπόλοιποι, απλά παρευρίσκονται και συμμετέχουν στο συμπόσιο. Κι όλοι μαζί φροντίζουν να μένουν μακριά απ' τον ορίζοντα συμβάντων.
Οι νόμοι της φύσης δεν γνωρίζουν παραβάσεις.
