Συμβουλή προς λογοτέχνες

Όταν διαβάζεις "είναι γλυκός ο θάνατος για την πατρίδα" και φαντάζεσαι τον εαυτό σου σφαγμένο σαν πασχαλιάτικο αρνάκι στο πεδίο της μάχης και γύρω ένα κοπάδι σφαγμένα -σαν κι εσένα- αρνάκια και το χώμα κατακόκκινο, λογικά σκεπτόμενος πρέπει να συμπεράνεις ότι αυτός που έγραψε το παραπάνω δεν είχε ιδέα για ποιο πράγμα έγραφε. Λογικά σκεπτόμενος. Γλυκός είναι ο μπακλαβάς, γλυκό είναι το ουζάκι, γλυκό είναι το φιλί της αγαπημένης. Γλυκός ο θάνατος δεν υπήρξε ποτέ για κανέναν. Ακόμα κι αν έζησε πικρή ζωή.

Η κυριότερη αιτία

Είναι ξεκάθαρο. Κανένας ανύπαντρος στην παγκόσμια ιστορία δεν πήρε ποτέ διαζύγιο. Απλά πράγματα. Η πρόταση δεν αποδεικνύεται θεωρητικά. Έχει χαρακτήρα αξιώματος. Κάτι σαν την αρχή διατήρησης της ενέργειας.

Πολύ αισιόδοξος

Είναι μέρες που αρνείσαι πεισματικά ν' ανοίξεις τα μάτια, γιατί φοβάσαι ότι αυτά που θα δεις δεν θα είναι καλύτερα από εκείνα που είδες χθες. Αλλά δεν έχεις επιλογή. Τα προβλήματα είναι εκεί και σε περιμένουν, με κλειστά ή με ανοιχτά τα μάτια σου. Δεν αξίζει λοιπόν να το σκέφτεσαι. Άνοιξε τα μάτια και πήγαινε να τα αντιμετωπίσεις. Με τσαμπουκά.

Δεν είναι αισιοδοξία αλλά υποχρέωση απέναντι στον εαυτό σου. Και μη σε νοιάζει τόσο η τελική έκβαση της μάχης. Κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις, για να μπορέσεις τη νύχτα που έρχεται να κοιμηθείς ήσυχα. Τελικά μόνο αυτό μετράει.

Γιατί το ξανακάνουν;

Εξαιρετικά δύσκολο θέμα. Ενδιαφέρουσα πάντως η παραπάνω προσέγγιση. Έχω την αίσθηση ότι βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση.

Δουλειά και διασκέδαση

Πάνε μαζί αυτά τα δύο; Θα έλεγα "ναι, αλλά με μέτρο". Το συμπαθέστατο τσοπανόσκυλο καλά κάνει και παίζει τη "μακριά προβατίνα" αλλά δεν πρέπει να ξεχνάει ότι κάπου εκεί γύρω μπορεί να βρίσκεται κι ο κακός λύκος, περιμένοντας υπομονετικά κι ελπίζοντας να βρει - κάποτε - το σύστημα αρκούντως χαλαρό. Κι όταν η ασφάλεια παραβιαστεί, τα πράγματα ενδέχεται να γίνουν ιδιαζόντως ζόρικα.