Η κακοκαιρία συγκινεί τον ποιητή. Τον εμπνέει να μιλήσει για πολλά και διάφορα στραβά κι ανάποδα. Διότι η κακοκαιρία ξυπνάει μέσα του όλα τα στραβά και τ' ανάποδα της ζωής. Την αδικία, τη φτώχεια, τους χαμένους έρωτες, κι άλλα πολλά. Αλλά και η καλοκαιρία συγκινεί τον ποιητή. Του θυμίζει όλα τα όμορφα κι ωραία της ζωής. Γενικά ο ποιητής συγκινείται με όλα τα καιρικά φαινόμενα. Αν συγκινούνταν κι αυτά με τον ποιητή, ο καιρός θα ήταν μάλλον εντελώς απρόβλεπτος και αλλοπρόσαλλος. Ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
