Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016
Για τις ενοχές άλλων
Μπορείς να παραμένεις πράος, παρ' όλα όσα γίνονται γύρω σου; Μπορείς να χαμογελάς στον κάθε ηλίθιο ή λωποδύτη, που είναι έτοιμος να κάνει κομμάτια τη ζωή σου; Μπορείς να αντιμετωπίζεις με ηρεμία τους πάντες και τα πάντα; Είσαι τυχερός. Εγώ δεν μπόρεσα ποτέ. Ανήκω σ' εκείνους που είναι καταδικασμένοι να τιμωρούν τον εαυτό τους για τις ενοχές άλλων. Και λυπάμαι γι' αυτό.
Ακατανόητα πράγματα
Θυμήθηκα την περίπτωση του υπουργού μεταφορών, που κυκλοφορούσε με πλαστές πινακίδες. Και τη διαγραφή του από τον αρχηγό του κόμματος, ο οποίος -ρίχνοντας κάποτε την κυβέρνηση του κόμματος και φεύγοντας απ' το κόμμα- είχε δηλώσει ότι δεν θα επέστρεφε ούτε σαν αρχηγός. Ακατανόητα πράγματα.
Όμορφος κόσμος, ο κόσμος της πολιτικής. Ηθικός, αγγελικά πλασμένος. Και δεν μπορείς να τον κατατάξεις με βεβαιότητα στο διάγραμμα του Cipolla. Είναι ηλίθιοι ή κακοποιοί; Ή και τα δύο μαζί;
Αλλά ούτε και με τους ψηφοφόρους μπορείς να είσαι βέβαιος. Είναι ηλίθιοι ή θύματα; Ή και τα δύο μαζί; Αυτό πάντως που φαίνεται ν' απουσιάζει είναι η εξυπνάδα. Είναι το μόνο που μπορείς να πεις με κάποια βεβαιότητα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)