Το δίλημμα του προδότη

Θυμάμαι την εποχή

Έζησε 100 χρόνια ο George. Κι όταν ζεις 100 χρόνια, έχεις πολλά πράγματα να θυμάσαι και σε πολλές αλλαγές να προσαρμοστείς κατά τη διάρκεια της ζωής σου. Καθότι, σύμφωνα με τις αντιλήψεις μας περί εξέλιξης, δεν επιβιώνουν οι δυνατότεροι, ούτε οι εξυπνότεροι, αλλά εκείνοι που προσαρμόζονται εύκολα.

Πάρτε, για παράδειγμα, τους πολιτικούς. Δεν χρειάζονται βαθιές αναλύσεις. Δεν είναι κβαντομηχανική. Ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε πριν προλάβει να κάνει τη δουλειά που έπρεπε να γίνει, οι σημερινοί αστεροειδείς ζουν και βασιλεύουν και κάνουν απρόσκοπτα τη δουλειά που πρέπει να κάνει ένας αστεροειδής. Καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους.

Πάρε ένα μήλο

Στην πετυχημένη διαπραγμάτευση, δεν υπάρχουν νικημένοι και νικητές. Αν υπάρχουν, τότε δεν είναι διαπραγμάτευση. Μπορεί να είναι εκβιασμός, μπορεί να είναι χαζοπάζαρο, μπορεί να είναι μαλακία των διαπραγματευτών, πάντως διαπραγμάτευση δεν είναι. Το κατάλαβε πολύ καλά - αν και κάπως αργά - ο Αδάμ. Κάποιοι άλλοι - κατά πολύ νεώτεροι - δεν πήραν πρέφα.

Μπορείς να διαλέξεις

Είναι κάπως σαν τον σκύλο με την πίτα. Ακέρια η πίτα, νηστικός ο σκύλος. Χορτάτος ο σκύλος, άφαντη η πίτα. Θυσιάζουμε την πίτα για να μην ψοφήσει ο σκύλος. Χάνουμε την ηρεμία μας για να μη χαθεί η ελευθερία. Και πάντα χωρίς εγγυήσεις. Δεν υπάρχουν εγγυήσεις στον πόλεμο. Ειδικά όταν ο εχθρός είναι πανίσχυρος και ύπουλος.

Τι να πει ο Ιπποκράτης;

Η σωστή γνωμάτευση είναι η μισή δουλειά. Αν δεν κατανοήσουμε το πρόβλημα, δεν γίνεται να το λύσουμε. Παρατηρούμε προσεκτικά και ρωτάμε τον ασθενή πού ήτανε χτες το βράδυ. Αν απαντήσει ότι συμμετείχε σε οργιάκι μέχρι πρωίας, έχουμε μια καλή βάση για να πατήσουμε.