Η ελευθερία της σκέψης προηγείται της ελευθερίας του λόγου. Και δεν επιτρέπεται να ντρέπομαι ούτε για τις σκέψεις ούτε για τα λόγια μου, αρκεί αυτά τα δύο να βρίσκονται σε συμφωνία. Όταν, για παράδειγμα, ντρέπομαι να μη σκεφτώ ότι ο τάδε πολιτικός είναι μαλάκας, τότε δεν πρέπει να ντρέπομαι και να το πω.
Δεν νοείται μισή ελευθερία. Δεν είναι η ελευθερία δεκαδικός αριθμός. Κι εκείνοι που θέλουν την ελευθερία μισή, δεν ντρέπονται να μη σκεφτούν ότι ο άνθρωπος οφείλει να είναι ελεύθερος. Και η απόδειξη ότι είμαι και νιώθω ελεύθερος είναι το ότι ντρέπομαι να μη σκεφτώ ότι όλοι οφείλουμε να είμαστε και να νιώθουμε ελεύθεροι. Απλά πραγματάκια, που μόνο η βλακεία μπορεί να τα περιπλέξει. Η οποία, δυστυχώς, ζει και βασιλεύει.
