Ένας απ' αυτούς, ίσως ο πρώτος, ήταν ο δικός μας, ο Σωκράτης. Από τότε δεν γνωρίζω πόσοι δικοί μας μπορεί να κατάφεραν να πιάσουν το όριο. Αν το κατάφερε ποτέ κανένας. Κι αν βρίσκεται κανένας στη ζωή από κείνους που μπορεί να το κατάφεραν. Η δυσκολία εντοπισμού τους στην εποχή μας βρίσκεται στο ότι, εκείνοι που το καταφέρνουν, παύουν να μιλάνε. Δεν κάνουν κιχ. Το πρώτο που αντιλαμβάνονται, αμέσως μόλις πιάσουν το όριο, είναι ότι δεν έχει νόημα να συζητάς για οτιδήποτε, με κανέναν. Ούτε καν με τον εαυτό σου. Και τότε είναι ίσως η καλύτερη ώρα για να φύγεις. Ήσυχα κι ωραία.
