Απόλυτα υγιής

Το ερώτημα είναι απελπιστικά απλό: ποιο είναι το νόημα της ζωής σου, αν δεν μπορείς να ζεις όπως εσύ θέλεις; Και ποιος είναι εκείνος που θα σου υποδείξει το σωστό τρόπο για να ζεις; Ποιος είναι αυτός που τολμάει να ισχυριστεί ότι γνωρίζει το σωστό τρόπο; Πάντως όχι οι λωποδύτες και οι εγκληματίες που κυβερνούν τον κόσμο. Αυτά τ' ανθρωπάκια που σκοτώνουν για την πλάκα τους και μετά δίνουν συμβουλές για το πώς θα ζήσουμε παραπάνω. Δεν θέλω να ζήσω παραπάνω. Θέλω να ζήσω όπως γουστάρω, κι ας ζήσω παρακάτω. Κι αν μπορούσα να βγάλω απ' τη μέση αυτά τ' ανθρωπάκια, θα μου έφτανε να ζήσω όσο κάνει μια σφαίρα για να διανύσει την απόσταση που πρέπει. Αυτή την ελάχιστη.

Αυριανός πρωθυπουργός

Μου τηλεφώνησε κάποτε η λυκειάρχης για να μ' ενημερώσει ότι ο γιος μου συμμετείχε στην κατάληψη του σχολείου του. Της είπα ότι οι καθηγητές θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν έχουν να κάνουν με τους αυριανούς πρωθυπουργούς της χώρας. Δεν μου ξανατηλεφώνησε. Ελπίζω να προσέχει.

Όλα δανεικά είναι

Όλα δανεικά είναι στη ζωή. Μηδέ της ίδιας της ζωής εξαιρουμένης, you know.

Ανδρική πορνεία

Πράγματι πολύ δύσκολη υπόθεση. Γι' αυτό και σπανίζει η ενασχόληση με το επάγγελμα. Απαιτεί φοβερές ικανότητες και ο μέσος άντρας δεν τις διαθέτει. Έτσι επιτάσσει η φυσική επιλογή. Η γυναίκα είναι δυνατή, ο άντρας αδύναμος. Τα περί δήθεν ισχυρού φύλου είναι σαχλαμαρίτσες. Να' χουμε να λέμε.

Δεν είναι ντροπή

Η ελευθερία της σκέψης προηγείται της ελευθερίας του λόγου. Και δεν επιτρέπεται να ντρέπομαι ούτε για τις σκέψεις ούτε για τα λόγια μου, αρκεί αυτά τα δύο να βρίσκονται σε συμφωνία. Όταν, για παράδειγμα, ντρέπομαι να μη σκεφτώ ότι ο τάδε πολιτικός είναι μαλάκας, τότε δεν πρέπει να ντρέπομαι και να το πω.

Δεν νοείται μισή ελευθερία. Δεν είναι η ελευθερία δεκαδικός αριθμός. Κι εκείνοι που θέλουν την ελευθερία μισή, δεν ντρέπονται να μη σκεφτούν ότι ο άνθρωπος οφείλει να είναι ελεύθερος. Και η απόδειξη ότι είμαι και νιώθω ελεύθερος είναι το ότι ντρέπομαι να μη σκεφτώ ότι όλοι οφείλουμε να είμαστε και να νιώθουμε ελεύθεροι. Απλά πραγματάκια, που μόνο η βλακεία μπορεί να τα περιπλέξει. Η οποία, δυστυχώς, ζει και βασιλεύει.

Δικομματική ομοφωνία

Θα παρατηρήσατε βέβαια ότι τα σκληρότερα μέτρα εις βάρος ενός λαού παίρνονται όταν υπάρχει δικομματική ομοφωνία. Για παράδειγμα, τα δίδυμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Είναι ίδιον της Δημοκρατίας. Στον ρόλο της γυναίκας, σταθερά η ΕΕ. Και το κακό με τη δικομματική ομοφωνία είναι ότι δεν σ' αφήνουν να πάρεις διαζύγιο.

Για λίγες ώρες

Τραγικό συμβάν ο θάνατος. Και πιο τραγικό απ' τον θάνατο, η αγιοποίηση του νεκρού εν τη απουσία του. Αν είμαι ανεπανάληπτος ως άνθρωπος, θέλω να μου το πούνε τώρα, όσο είμαι στη ζωή. Μετά την απομάκρυνσή μου απ' τα εγκόσμια, δεν θ' αναγνωρίσω κανένα καλό λόγο για το άτομό μου. Καθαρές δουλειές. Να το έχουν υπ' όψη οι συντάκτες των επικήδειων λόγων στην κηδεία μου. Αν ακούσω καλή κουβέντα, θα τους πάρει ο διάολος.

Τι τους εμποδίζει

Αν δεν υπήρχε η θρησκεία, τότε ο φτωχός δεν θα είχε λόγους να μη σκοτώσει τον πλούσιο. Η θρησκεία λοιπόν λειτουργεί σαν ασπίδα για τον πλούσιο. Πρέπει - κατά συνέπεια - να υποθέσουμε ότι η θρησκεία είναι δημιούργημα του πλούσιου, για να τον προστατέψει απ' τον φτωχό. Ή μήπως είναι δημιούργημα του φτωχού, ώστε να χρησιμοποιηθεί σαν δικαιολογία για την αδυναμία ή την απροθυμία του να σκοτώσει τον πλούσιο; Κι αν δεν είναι δημιούργημα κανενός απ' τους δύο, τότε τίνος δημιούργημα είναι;

Οι μακρινοί περίπατοι

Ένας ωραίος τρόπος για ν' απαλλαγείς απ' την παρουσία αντιπαθητικών, χωρίς να κουραστείς.

Ας μην παίρνει το ρίσκο

Η προτροπή ισχύει για σοβαρούς, κανονικούς ανθρώπους. Δεν έχει εφαρμογή στην πολιτική. Εκεί το ψέμα έχει άλλο νόημα. Θεωρείται σαν μια μορφή αλήθειας, που απλά δεν είναι και τόσο στενή συγγενής με την αλήθεια. Υπάρχει κάποια συγγένεια, μόνο που είναι πολύ μακρινή. Όπως λέμε "ο ξαδερφοκουνιάδος της τέταρτης ξαδέρφης του μπατζανάκη του γαμπρού της τρίτης συζύγου του θείου του Θανάση". Ή κάτι τέτοιο.

Παράπλευρη ζημιά

Παράπλευρη ζημιά ή - αν προτιμάτε - παράπλευρη απώλεια. Έτσι ονομάζουμε το έγκλημα, όταν δεν αντέχουμε για τον εαυτό μας τον χαρακτηρισμό του εγκληματία. Με άλλα λόγια, όταν δεν έχουμε τ' αρχίδια να ομολογήσουμε ότι δεν έχουμε αρχίδια. Όταν το διατυπώσεις με τα σωστά λόγια, τότε καταλαβαίνεις ότι είναι απολύτως λογικό.

Η συνήθης επιλογή

Το όμορφο δεν είναι πάντα αληθινό και το αληθινό δεν είναι πάντα όμορφο. Είναι φρόνιμο να θυσιάσεις την αλήθεια για να κερδίσει η ομορφιά; Αξίζει να προσπεράσεις την ομορφιά για να θριαμβεύσει η αλήθεια; Έχει νόημα η αλήθεια αν δεν είναι όμορφη; Υπάρχει ομορφιά αν δεν είναι αληθινή; Και τι θα πει αληθινό; Και τι είναι όμορφο; Δεν έχω λογικές απαντήσεις. Μόνο συναισθηματικές. Και διαλέγω το όμορφο. Ας θεωρηθεί αδικημένη η αλήθεια. Δεν έχω χρόνο γι' αυτήν.

Δεν σου αξίζω

Όσοι πιστεύουν ότι η ζωή τούς χρωστάει τα καλύτερα, οφείλουν να καταλάβουν ότι η ζωή δεν είναι ελληνικό κράτος και δεν χρωστάει τίποτε σε κανέναν. Και για ν' απολαύσουν τα καλύτερα της ζωής, πρέπει πρώτα να περάσουν απ' τα χειρότερα. Και με καλούς βαθμούς. Και χωρίς δεύτερη ευκαιρία.

Θες να τον γνωρίσεις;

The road not taken

Όταν ο/η φιλόλογος ρώταγε "τι εννοεί ο ποιητής;", πολύ θα 'θελα να ήταν ο ίδιος παρών, για να του/της εξηγήσει ότι η ποίηση δεν μεταφράζεται και δεν ερμηνεύεται. Στο παιχνίδι με τις λέξεις δεν προβλέπονται διαιτητές κι επόπτες γραμμών. Είναι μοναχικό παιχνίδι και παίζεται νύχτα, χωρίς προβολείς και χωρίς θεατές.

Ο ψεύτης

Τι είναι δημοκρατία;

Τα λέει όλα ο Shaw. Αλλά - προς Θεού - δεν φταίμε εμείς. Οι άλλοι φταίνε. Πράγμα που πιστεύουν και οι άλλοι. Είναι λυμένο το ζήτημα, μην το ταλαιπωρούμε και στενοχωριόμαστε άνευ λόγου.

Ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος

Τα αξιώματα δεν αποδεικνύονται. Απλά τα δέχεσαι ή τα απορρίπτεις. Αλλά - όποια κι αν είναι αυτά - είναι απαραίτητα για να χτίσεις μια θεωρία. Αποτελούν τα θεμέλιά της. Έτσι ακριβώς και το Σύνταγμα. Είναι το πακέτο αξιωμάτων, με βάση τα οποία οφείλει να λειτουργεί το κράτος και η κοινωνία.
Δεν έχω ακούσει αυτά τα χρόνια της πλήρους διάλυσης κανέναν πολιτικό ν' απευθύνεται προς τους Έλληνες για να τους θυμίσει την παράγραφο 4 του άρθρου 120 του Συντάγματος. Που μπήκε στο τέλος για να βρίσκεται εύκολα. Βρέθηκε μόνο ένας ηλίθιος ν' απευθυνθεί προς τον Ελληνικό Στρατό. Λες και το ξέχασαν οι πάντες το Σύνταγμα. Και η πλάκα είναι ότι τον ηλίθιο τον συνέλαβαν για παραβίαση του Συντάγματος. Εκείνοι που το σέβονται απεριόριστα και το τιμούν με την παρουσία και την ψήφο τους.
Κι εδώ έρχεται το κρίσιμο ερώτημα: "ποιος αποφασίζει για το αν καταλύθηκε ή όχι το Σύνταγμα"; Προφανώς όχι εκείνοι που το καταλύουν. Τότε, ποιος; Μήπως οι Έλληνες, "που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία"; Και πώς θα συνεννοηθούν μεταξύ τους όλοι οι Έλληνες και θ' αποφασίσουν ότι το Σύνταγμα καταλύθηκε; Και τι θα κάνουν, αφού πάρουν την απόφαση; Και τι θα πει "με τη βία"; Και πού είναι η παγίδα; Διότι, δεν μπορεί, υπάρχει παγίδα. Και - πάλι προφανώς - όχι για κείνους που το καταλύουν.

Μία παραπάνω

Φαίνεται ότι ασχολούνταν και με την κβαντομηχανική ο Oscar. Ένα συν ένα κάνει δύο, αλλά μπορεί και να μην κάνει. Πάντως η γυναίκα μου, που δεν ασχολείται με την κβαντομηχανική, δεν θέλει ούτε ν' ακούει για την αρχή της αβεβαιότητας. Γενικά οι γυναίκες δεν αισθάνονται και πολύ άνετα σε περιβάλλον αβεβαιότητας. Και μάλλον καλά κάνουν. Σε αντίθεση με τους πολιτικούς, που νιώθουν σαν στο σπίτι τους σε περιβάλλον κοινωνικής αβεβαιότητας.

Γεμάτη ατυχίες

Προσφιλής συνήθεια του ανθρώπου είναι το να βλέπει σαν ατυχία τη δυσάρεστη κατάληξη δικών του αποφάσεων και ενεργειών. Καταφέρνει έτσι να διατηρεί μια καλή ιδέα για τον εαυτό του. Ειδικά εμείς οι Έλληνες πιστεύουμε ακράδαντα ότι όλα τα κάνουμε σωστά, είμαστε όμως εξαιρετικά άτυχοι - μας πολεμούν και όλοι οι υπόλοιποι, διότι δεν ανέχονται την ανωτερότητά μας - και γι' αυτό όλα στο τέλος πάνε στραβά. Δεν γίνεται ο άνθρωπος να είναι απόλυτα αντικειμενικός όταν κρίνει τον εαυτό του, καλό είναι όμως να μην υπερβάλλει σε υποκειμενικότητα. Ας ξεκινήσει με τη λογική σκέψη ότι είναι άνθρωπος και δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός.

Ανασχηματισμός

Όταν ο πρωθυπουργός έχει στη διάθεσή του πλειάδα ικανότατων στελεχών, τότε ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης είναι μεγάλος μπελάς. Αυτό παθαίνουν συνέχεια οι πρωθυπουργοί στην Ελλάδα. Αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω τη συμπάθειά μου. Κι ο Θεός βοηθός. Τόσο του πρωθυπουργού, όσο και ημών των υπολοίπων.

Ψευδαισθήσεις

Ζούμε γιατί πιστεύουμε ότι αυτά που πιστεύουμε είναι πραγματικά. Είναι όμως; Άχρηστο ερώτημα. Μεταφυσικό. Εδώ μπερδευόμαστε με τη φυσική, με τη μεταφυσική θα βγάλουμε άκρη; Αν πιστεύεις ότι είσαι όμορφος, τότε είσαι. Αν είσαι σίγουρος ότι οι άλλοι σ' αγαπάνε, τότε σ' αγαπάνε. Ακόμα κι αν σου πουν ότι δεν σ' αγαπάνε, δεν υπάρχει λόγος να τους πιστέψεις. Μήπως είναι κι αυτοί βέβαιοι ότι αυτό που πιστεύουν είναι πραγματικότητα; Θα παραμείνω ερωτευμένος με τις ψευδαισθήσεις μου. Ως το τέλος.

Πόσο έξυπνος είναι ο σκύλος σας;

Νομίζετε ότι δεν πουλήθηκαν τα βίντεο; Έκανε λεφτά απ' αυτή τη δουλειά ο ψυχολόγος. Αμέ!

Τα τέσσερα στάδια

Όταν φτάνει ο άνθρωπος στο τέταρτο στάδιο, φαντάζομαι ότι τα πράγματα ζορίζουν. Δεν ξέρω αν θα βρεθώ κάποτε στο τέταρτο στάδιο, εύχομαι όμως να μη προλάβω. Τι νόημα μπορεί να έχει η ζωή, όταν ξεχνάς να κατεβάσεις το φερμουάρ;

Βέβαια, ίσως μπορέσει η βιοτεχνολογία να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με τη χρήση κάποιων ειδικών αισθητήρων. Αλλά και πάλι, φαντάζομαι ότι τα "πειραγμένα" παντελόνια θα είναι πανάκριβα και απλησίαστα με τη σύνταξη ενός ανθρώπου, όπως την καταντήσανε.

Μία μόνο πρακτική λύση βλέπω. Να κυκλοφορείς ξεβράκωτος και να κάνεις συνέχεια βόλτες γύρω απ' τη βουλή των Ελλήνων. Για να πιάνει και το κατούρημα τόπο.

Για όλα φταίνε οι γκόμενες

Η σημαία είναι το "σήμα κατατεθέν" ενός έθνους και σχεδιάζεται με γνώμονα - κυρίως - την ιστορία και τις αρχές του. Στην ελληνική σημαία οι εννέα οριζόντιες - εναλλασσόμενες κυανές και λευκές - λωρίδες αντιστοιχούν στις συλλαβές της ιστορικής φράσης "ελευθερία ή θάνατος", ο δε σταυρός συμβολίζει τον χριστιανισμό και την ορθόδοξη πίστη του ελληνικού έθνους.

Με άλλα λόγια, έχουμε δηλώσει ως έθνος ότι οι θεμελιώδεις ιστορικές μας αρχές είναι η - μέχρι θανάτου - επιθυμία και απαίτησή μας να είμαστε ελεύθεροι και η πίστη μας στον ορθόδοξο χριστιανισμό. Αυτά είναι ξεκάθαρα και αποτυπώνονται στην ελληνική σημαία με τρόπο επίσης ξεκάθαρο.

Τα τελευταία όμως χρόνια διαπιστώσαμε ότι οι παραπάνω θεμελιώδεις αρχές του ελληνικού έθνους έχουν μετατραπεί σε αντικείμενα διαπραγμάτευσης, με χαρακτηριστικό τις συνεχείς υποχωρήσεις και αναθεωρήσεις. Οι περίφημες "κόκκινες γραμμές" των κυβερνώντων ξεβάφουν πανεύκολα, η ελευθερία πήγε περίπατο και η πατρίδα κόβεται κομμάτια και πουλιέται σαν χαλβάς Φαρσάλων σε λαϊκή εμποροπανήγυρη. Το σύνθημα "ελευθερία ή θάνατος" μετατράπηκε στην - επίσης εννεασύλλαβη -διαπίστωση "μας πήρανε και τα σώβρακα" και ο σταυρός έγειρε στο πλάι κι έγινε σύμβολο διαγραφής.

Προσωπικά πάντως προτιμώ το σύνθημα "για όλα φταίνε οι γκόμενες". Έχει καθαρά λαϊκό χαρακτήρα και βαθύτατο νόημα, εκτός του ότι παραπέμπει σε άλλες εποχές, όταν η Ελλάδα ανήκε στους Έλληνες και οι Έλληνες στον Αντύπα. Τότε που στρώνονταν τα πατώματα με λουλούδια κι ασφαλτοστρώνονταν ο δρόμος για τον σημερινό εθνικό θρίαμβο.
Όσο για το ποιοι θα πρέπει να κρατάνε τη σημαία, κατάντησε να μην έχει και τόση σημασία. Να μας πουν πρώτα οι κυβερνώντες τι είναι γι' αυτούς η σημαία, ειδικά εκείνος ο σταυρός πάνω αριστερά, και μετά συζητάμε για τα διαδικαστικά. Όταν είσαι ηλίθιος, το τι είδους ηλίθιος είσαι αποτελεί ερώτημα ελάχιστης σημασίας.

Για λουλούδια μιλάμε

Ο Pablo ασχολούνταν με την εξαγωγή λουλουδιών - κατεργασμένων, ο Άκης με την εισαγωγή υποβρυχίων - ακατέργαστων. Με μια πολύ σημαντική διαφορά. Για τα λουλούδια πλήρωναν οι πελάτες που τα παράγγελναν και τα κατανάλωναν, για τα υποβρύχια εκείνοι που ποτέ στη ζωή τους δεν θα καταναλώσουν υποβρύχιο. Σαφώς και δεν μετράει η βανίλια στο νερό. Δεν εισάγεται, άλλωστε.

Μας απαλλάσσει, λένε

Μάλλον έζησε σε καλή εποχή ο Michel. Τότε που οι μαλακίες των πολιτικών μπορούσαν να περιγραφούν με λίγα λόγια. Τώρα πρέπει να γράψεις εγκυκλοπαίδεια. Και να την ενημερώνεις μέρα παρά μέρα.

Άνευ μαλακίας

Αποδείχτηκε ότι μπλέξαμε την "ευτέλεια" με τα "τσιφτετέλια". Με τη "μαλακία" δεν είχαμε πρόβλημα, ήταν απόλυτα κατανοητή και ευρέως αποδεκτή ως έννοια και ως συνήθεια. Στο "άνευ" δεν δώσαμε την δέουσα σημασία. Ίσως γι' αυτό θέλουν να καταργήσουν τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών. Δεν μας βοήθησε και πολύ.

Πώς γκρεμίζονται;

Κάτι ήξερε. Από τότε. Αλλά το ήξερε κι ο Αριστοτέλης. Πολύ παλιότερα. Οι έξυπνοι άνθρωποι μαθαίνουν απ' την ιστορία τους. Εμείς οι Έλληνες φαίνεται ότι είμαστε ειδική περίπτωση έξυπνων ανθρώπων.

Είναι καθαρότερο

Πρόκειται για σημαντικό πλεονέκτημα. Το έχουν και οι πολιτικοί, για εντελώς διαφορετικούς λόγους.

Η φωτεινή πλευρά

Είναι μάλλον στη φύση μας -και είναι λογικό- να στρέφουμε την προσοχή μας στη φωτεινή πλευρά. Το σκοτάδι φοβίζει, όχι για το μαύρο χρώμα του, αλλά επειδή δεν ξέρουμε τι μπορεί να κρύβει. Και δεν θέλουμε και να μάθουμε. Γιατί να το μάθουμε; Κι αν είναι τρομακτικό; Γιατί να ρισκάρουμε; Προτιμάμε ένα όμορφο ψέμα από μια άσχημη αλήθεια.

Το γνωρίζουν αυτό οι πολιτικάντηδες. Και το εκμεταλλεύονται επαγγελματικά. Πουλάνε όμορφα παραμύθια κι εμείς τ' αγοράζουμε πρόθυμα. Δεν θέλουμε να δούμε ότι πίσω απ' αυτά κρύβονται άσχημες αλήθειες. Πουλάνε φως οι πολιτικάντηδες κι εμείς μαζευόμαστε γύρω απ' αυτό και δεν θέλουμε -ή δεν τολμάμε- να ρίξουμε ούτε μια ματιά στη σκοτεινή πλευρά της σκηνής. Αλλά η σκοτεινή πλευρά είναι εκεί. Και κρύβει αυτά που δεν θέλουν να δούμε.

Εύκολες λύσεις, σε δύσκολα προβλήματα, δεν υπάρχουν. Αν υπήρχαν, θα τα λύναμε μόνοι μας και γρήγορα. Τόσο απλό είναι.

Κάθε τριάντα μέτρα

Πολλά είναι τα τριάντα μέτρα. Πάρα πολλά. Ο κόσμος αλλάζει κι απ' τη μια περιοχή του μυαλού μας στην άλλη. Ακόμη και στο ίδιο σημείο του μυαλού μας, ο κόσμος αλλάζει απ' τη μια στιγμή στην άλλη.

Δεν τις έχουν ανάγκη

Στους φίλους εξομολογείσαι, δεν απολογείσαι. Πόσο καλοί φίλοι σου μπορεί να είναι εκείνοι που χρειάζονται και ζητούν εξηγήσεις για τις πράξεις σου; Απ' την άλλη μεριά, με τους εχθρούς σου δεν χρειάζεται ν' ασχολείσαι παραπάνω απ' όσο απαιτεί μια σύντομη σύγκρουση, αν δεν μπορείς να την αποφύγεις κι αυτή.

Δουλειά των ενόρκων

Δεν θα σχολιάσω, για να μη θεωρηθεί ότι παρεμβαίνω στο θεάρεστο έργο της δικαστικής εξουσίας. Αν και η λέξη "εξουσία" δεν ταιριάζει σε ανθρώπινα όντα. Δεν συνάδει με τον χαρακτήρα της θνητότητας. Ως εκεί.

Όχι ακριβώς

Ειδική εκπαίδευση σκύλων

Ερωτική διάθεση

Η τεχνολογία στην υπηρεσία του ανθρώπου. Αυτή -πρέπει να- είναι η δουλειά της.

Τι άλλο υπάρχει;

Κατ' αρχή, υπάρχουν αυτά που γνωρίζουμε ή είναι δημιουργήματα της φαντασίας μας; Κι εκείνα που δεν γνωρίζουμε αλλά κάποτε θα γνωρίσουμε, υπάρχουν ή είναι η φαντασιολογική συνέπεια των προηγούμενων; Και τ' άλλα, που δεν θα γνωρίσουμε ποτέ, είναι υπαρκτά ή βρίσκονται απλά εκτός των ορίων της φαντασίας μας;

Ισοδύναμες έννοιες

Αναγνωρίζονται δικαιώματα σε μια κοινωνία πιθήκων, εκτός βέβαια απ' το δικαίωμα κυριαρχίας του ισχυρότερου; Αν όχι, τότε πώς μπορεί κάποιος να μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα, υποθέτοντας ότι είμαστε η συνέχεια των πιθήκων; Μήπως η απαίτηση για δικαιώματα αποτελεί κι αυτή προϊόν της εξέλιξης; Κι αν είναι έτσι, τότε ποιο είναι το επόμενο βήμα στην εξέλιξη των απαιτήσεων;

Δικαίωμα στην τελευταία επιθυμία

Το έχω κανονίσει με τον προσωπικό μου νεκροθάφτη κι έδωσα και προκαταβολή, σε IOU's - ελλείψει μετρητών. Επιθυμώ να οδηγηθώ στην τελευταία μου μονοκατοικία ντυμένος με μαύρο κουστούμι Armani, άσπρο πουκάμισο, πράσινη γραβάτα και καβάλα σε κάτασπρο άλογο με μακριά χαίτη. Θα συνοδεύομαι από τριμελή λαϊκή ορχήστρα, που θα παίζει non-stop το κομμάτι "όταν πεθάνω θάφτε με σε μια γωνιά μονάχο" και θ' ακολουθεί διμοιρία cheerleaders, με κόκκινα κορμάκια, η οποία θα χαιρετάει εκ μέρους μου τους παρευρισκόμενους. Παράλληλα θα λειτουργεί αυτοκινούμενος μπουφές, με κατάμαυρο χαβιάρι, αστακογαριδοκαραβίδες, σαμπάνια Dom Perignon του 1962 και αγρινιώτικα μπακλαβαδάκια.
Τέλος, θα θαφτώ όρθιος - αυτό θα το πληρώσω λίγο παραπάνω λόγω ΕΝΦΙΑ, διότι ο τάφος θα μετρήσει σαν μεζονέτα με εσωτερική σκάλα. Όποιους έχουν θέμα με το τελετουργικό, ο νεκροθάφτης έχει εντολή να τους γράψει στ' αρχίδια μου, με άσπρο ανεξίτηλο μαρκαδόρο. Θα είναι και οι τελευταίες εγγραφές.
Δύσκολο να πραγματοποιηθούν τα παραπάνω, κυρίως λόγω υψηλού κόστους. Θέλω μόνο να πω ότι ο καθένας διατηρεί το δικαίωμα να ζει και να πεθαίνει όπως ο ίδιος επιθυμεί. Κι όσοι πολυασχολούνται με το πώς ζει και το πώς πεθαίνει ο συνάνθρωπος, αν μη τι άλλο, δεν προσφέρουν θετικό έργο στην κοινωνία, της οποίας αποτελούν μέλη. Και την οποία κι αυτοί θ' αποχαιρετήσουν κάποτε, με τον δικό τους τρόπο. Αν έχουν.

Να χάσεις την επαφή

Μπορεί βέβαια και να μη σ' ενθουσιάζουν οι θάλασσες. Μπορεί να είσαι γεννημένος και ορκισμένος στεριανός, να σ' αρέσει να περπατάς πάνω σε χώμα και πέτρες. Μπορεί και να μη γουστάρεις τα ψάρια. Είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Αρκεί να ξέρει ο καθένας τι θέλει. Και να εργάζεται για να το πετύχει.

Μοντέρνα τέχνη

Καλύτερη ιδέα;

Η φήμη ενός γιατρού

Ένας ασφαλής, ξεκούραστος και - κατά κανόνα - επικερδής τρόπος για να γίνεις διάσημος είναι το να βρίσκεσαι συνέχεια δίπλα σε διάσημους. Όταν μάλιστα είσαι γιατρός των διάσημων, τα πλεονεκτήματα πολλαπλασιάζονται. Σε τελική ανάλυση, θα είσαι ο πρώτος άνθρωπος που - μπροστά στις κάμερες - θα ανακοινώσει την οριστική αναχώρησή τους απ' τα εγκόσμια.
Γι' αυτό και οι γιατροί ασχολούνται - κατά κανόνα πάντα -πολύ σοβαρά με τους διάσημους και λιγότερο σοβαρά με τους άλλους. Παίζεται η φήμη τους. Το trade mark του γιατρού. Δεν τους αδικώ γι' αυτό, άνθρωποι είναι. Με στενοχωρεί μόνο η προοπτική της βέβαιης θεώρησης του θανάτου μου ως ασήμαντου περιστατικού, επειδή δεν είμαι ένα απ' τα διάσημα λαμόγια της πολιτικής ή οποιασδήποτε άλλης βρόμικης και τρισάθλιας εγκόσμιας σκηνής. Δεν με αδικώ γι' αυτό, άνθρωπος είμαι.

Δεν είμαι εκεί

Δεν μπορεί να ανήκει πουθενά και σε κανέναν η ψυχή του ελεύθερου ανθρώπου. Δεν αποτελεί αντικείμενο ιδιοκτησίας και δεν περιορίζεται στον χώρο. Όσοι διεκδίκησαν και κατάφεραν να αποκτήσουν κυριότητα πάνω στις ανθρώπινες συνειδήσεις, όπως οι θρησκείες και τα πολιτικά κόμματα, οδήγησαν τις κοινωνίες των ανθρώπων σε πολέμους και καταστροφές. Αυτό λέει η ιστορία της ανθρωπότητας.

Δεν ανήκει πουθενά ο άνθρωπος, τουλάχιστο όσο είναι ζωντανός. Για το μετά δεν γνωρίζω. Κι αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να ισχυριστεί ότι τελικά όλοι ανήκουμε σ' αυτόν, αυτός είναι ο θάνατος. Κανένας άλλος.

Κάλπικες υποσχέσεις

Αυτό που υπόσχεσαι ότι θα κάνεις μπορεί να είναι πολύ σημαντικό για τους άλλους. Μπορεί απ' αυτό να εξαρτώνται τα σχέδιά τους για το μέλλον. Μπορεί για κάποιους να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Η αθέτηση της υπόσχεσης είναι πολύ χειρότερη από ένα απλό ψέμα.

Σκέψου λοιπόν καλά πριν δώσεις τον λόγο σου. Αλλιώς είσαι ένας ακόμη ανήθικος πολιτικάντης, ένα λαμόγιο της συμφοράς, ένα ανθρωπάκι τέταρτης κατηγορίας, σαν κι εκείνα που δεν υπολογίζουν τη ζωή σου μπροστά στη δική τους καλοπέραση. Πίσω από κάθε κάλπικη υπόσχεση βρίσκεται μια διεφθαρμένη συνείδηση, ένα καμένο μυαλό, η ρίζα όλων των κακών. Κόψε τη ρίζα και βάλε φωτιά.