Το σύστημα

Εμείς να δεις. Αλλά είναι λογικό. Μόνο η εργασία αποδίδει και μόνο απ' αυτή μπορεί να κλέψει - νόμιμα πάντα - ένα ανίκανο και διεφθαρμένο κράτος. Μα γι' αυτό δεν υπάρχει το κράτος; Για τι άλλο; Και μη ξεχνάμε ότι η μη εργασία μπορεί να μην αποδίδει, ψηφίζει όμως. Μια διεφθαρμένη κυβέρνηση θέλει πολλούς ανθρώπους χωρίς παραγωγική εργασία, για να τους κρατάει δεμένους μέσω των επιδοτήσεων. Και για να μη μπερδευτούμε, δεν μιλάμε για ανεργία, που είναι το σοβαρότερο κοινωνικό πρόβλημα, μιλάμε για μη εργασία. Γνωρίζουν πολύ καλά τη διαφορά οι μη εργαζόμενοι.

Για να χωράνε

Ποιο είναι καλύτερο;

Αναπάντητο ερώτημα, που έθεσε ο μεγάλος φιλόσοφος στο τέλος της δίκης του. Εδώ δεν μπορούμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο, σ' αυτό θα βρούμε απάντηση; Μεγάλες κουφάλες οι αρχαίοι Έλληνες. Δεν τους έφτασε ποτέ κανένας, εκτός βέβαια από εμάς, τους πανάξιους απογόνους τους. Που απαντήσαμε σε όλα τα μεγάλα ερωτήματα, και μάλιστα με τον ίδιο, αποφασιστικό και ξεκάθαρο τρόπο: "δε γαμιέται;". Γι' αυτό και μεγαλουργήσαμε.

Μα πού πήγε η λογική;

Παντού πήγε η "λογική" - το δικό μας παιδί. Ταξίδεψε σ' όλο τον κόσμο, κι όπου πήγε έκανε θαύματα. Οι πάντες την υιοθέτησαν, αλλά τη χάσαμε εμείς σαν έννοια. Μας έμεινε η λέξη, για να μας θυμίζει ότι εδώ γεννήθηκε. Για να μας στενοχωρεί που την αφήσαμε να φύγει. Αλλά ούτε γι' αυτό είμαστε ικανοί να στενοχωρηθούμε, διότι ακριβώς χάθηκε η έννοια της λογικής. Αν χάσεις τη λογική, τα έχασες όλα. Ακόμη και την ικανότητα να γνωρίζεις ότι την έχασες.
Μας στενοχωρεί το μαύρο μας το χάλι, είμαστε όμως ανίκανοι να σκεφτούμε τι έφταιξε και φτάσαμε ως εκεί. Και συνεχίζουμε απτόητοι τις ίδιες μαλακίες, παντελώς ανίκανοι να σκεφτούμε λογικά. Η λογική δεν είναι πλέον παιδί μας, δεν είναι καν σύμμαχός μας, αλλά έγινε ο χειρότερος εχθρός μας. Μόνο που αυτός ο εχθρός είναι πάντα ανίκητος. Αν δεν είναι μαζί σου, σε καταστρέφει.