Στερητικό σύνδρομο

Είναι όταν έχεις τόσο πολύ συνηθίσει σε κάτι ωραίο, που η στέρησή του ισοδυναμεί με παθολογικό πρόβλημα. Προσβάλλει συχνά τους υπουργούς, όταν χάσουν τη θέση τους. Θεραπεύεται μόνο με ενέσεις επαναληπτικής υπουργοποίησης. Κάθε άλλη μέθοδος θεραπείας που εφαρμόστηκε στην πράξη, έχει αποδειχθεί ανεπαρκής. Αν δεν εφαρμοστεί η σωστή θεραπεία, ο ασθενής πέφτει σε κατάθλιψη κι αρχίζει να λέει και να κάνει μαλακίες. Στο τελικό στάδιο της νόσου, μπορεί ακόμα και να ιδρύσει νέο κόμμα. Στο στάδιο αυτό ενδείκνυται η ευθανασία, ώστε να απαλλαγούν απ' το μαρτύριο τόσο ο ασθενής, όσο και η κοινωνία.

Οι κρίνοντες

Σοβαρά; Είμαστε σε θέση να κρίνουμε άλλους λαούς για τις επιλογές τους; Εμείς; Που πάντα ψηφίζουμε τη γιαγιά της κοκκινοσκουφίτσας και πάντα εκλέγεται ο κακός λύκος; Που ψηφίζουμε το όχι και βγαίνει το ναι; Που τα τρώγαμε στα μπουζούκια και μετά μάθαμε ότι ήτανε δανεικά; Που παίρναμε δάνεια για να πάμε για σκι στην Αράχωβα, για να δει η Μπεζαντάκου το καινούργιο audi; Που πίναμε μόνο Dimple για να μη μας πούνε φτωχομπινέδες; Που στηνόμασταν με τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση για ν' ακούσουμε το τελευταίο θεώρημα Κατέλη και να πάρουμε μάτι το μεταξωτό βρακί της Μενεγάκη;

Που χώναμε τα φακελάκια στους μεγαλογιατρούς του δημοσίου για να μη μας γράψουν στ' αρχίδια τους; Που ταΐζουμε λαμόγια και τους λέμε κι ευχαριστώ που μας το επιτρέπουν; Που πληρώνουμε φροντιστήρια για να ενισχύσουμε τη δημόσια παιδεία; Που πληρώνουμε τέλη κυκλοφορίας για να κυκλοφορούμε σε χωματόδρομους; Που τρώμε στη μάπα αδιαμαρτύρητα την άγνοια, την αδιαφορία και τη μαλακία του κάθε δημοσιοκομματικού υπάλληλου που ταΐζουμε;
Που ακόμα θάβουμε τα σκουπίδια σε χωματερές; Που ακόμα δεν μάθαμε ότι τα σκυλάκια δεν είναι μπιμπελό; Που η μόνη ανακύκλωση που γνωρίζουμε είναι αυτή των λαμόγιων που μας κυβερνάνε; Πλακίτσα στον εαυτούλη μας κάνουμε; Καταφέραμε να πάμε τόσο μακριά τον αυτοσαρκασμό; Αν είναι έτσι, μαγκιά μας. Ή μήπως είναι απλά ζήτημα ανεξέλεγκτης και αθεράπευτης μαλακίας, κατά την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης;

Σαν πρόβλημα

Δεν είναι εκπληκτικό; Να βλέπει ένα ζώο τη ζωή σαν πρόβλημα; Μα αν η ζωή είναι πρόβλημα, τότε η μόνη - οριστική και αμετάκλητη - λύση πρέπει να είναι ο θάνατος. Θα έπρεπε λοιπόν, όχι μόνο να μη φοβούμαστε τον θάνατο αλλά και να τον επιδιώκουμε, ως την μόνη λύση στο μεγάλο πρόβλημα της ύπαρξης. Δεν το κάνουμε όμως. Όσο μας φοβίζει η ζωή, άλλο τόσο κι ακόμη περισσότερο μας τρομάζει η ιδέα και μόνο του θανάτου. Ίσως επειδή δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι. Και προτιμάμε ένα γνωστό πρόβλημα από την άγνωστη έκβαση της λύσης του. Υπάρχει όμως και μια άλλη λύση στο πρόβλημα. Να πάψουμε να το βλέπουμε σαν πρόβλημα.

Δεν είναι το τέλος

Όσο μεγαλύτερη η περιουσία κι όσο περισσότεροι οι δικαιούχοι και διεκδικητές, τόσο πιο μακριά το τέλος. Με παρατάσεις επί παρατάσεων, ίσως και πέναλτι. Στην περίπτωσή μου, για παράδειγμα, δεν θα υπάρξει καμία παράταση, ούτε λεπτό. Και αισθάνομαι προκαταβολικά ευτυχής γι' αυτό.

Όχι εμένα

Μπορεί να εννοεί ότι οι άλλοι υπήρξαν τυχεροί και βρήκαν γυναίκες που τους βοήθησαν να πετύχουν, ενώ αυτός ήταν ο μόνος που ατύχησε στην επιλογή συζύγου, αν και είχε τις δυνατότητες να πετύχει. Η ευθύνη λοιπόν της αποτυχίας του πέφτει στη γυναίκα του.

Μπορεί επίσης να εννοεί ότι ήταν τόσο αποτυχημένος, που η γυναίκα του ήταν η μόνη που δεν πρόλαβε να πάρει κάποιον άλλο. Στην περίπτωση αυτή, η ευθύνη ανήκει στον ίδιο και η γυναίκα του υπήρξε απλά πολύ άτυχη.

Σε κάθε περίπτωση, η δήλωση είναι ειλικρινής.