Όχι όλα

Καλό είναι να μην το ξεχνάνε αυτό οι μαθητευόμενοι. Όσο ευφυής κι αν είναι ο μαθητής, ο δάσκαλος ξέρει πάντα περισσότερα. Τουλάχιστο μέχρι να γίνει κι ο μαθητής δάσκαλος.

Δεν χάνονται τέτοιες ευκαιρίες

Για τα παπάκια

Προς αποφυγή ενδεχόμενης παρεξήγησης, τα παπάκια είναι απ' τις πηγές της Αγίας Βαρβάρας στην Δράμα και δεν έχουν καμία σχέση με την κυβέρνηση και τα μνημόνια.

Έτοιμος για φασαρία

Όλοι ξέρουν

Γενικά οι άνθρωποι ξέρουν να κάνουν πολύ καλά όλα όσα δεν έχουν κάνει ποτέ στη ζωή τους. Και να σχολιάζουν με περισσή άνεση εκείνους που τα κάνουν. Ξέρουν να κυβερνήσουν τη χώρα καλύτερα απ' τους κυβερνήτες, ξέρουν τα τρέξουν στη Formula 1 καλύτερα απ' τους οδηγούς της Ferrari, ξέρουν να παίξουν μπάλα καλύτερα απ' τους ποδοσφαιριστές της Barcelona, ξέρουν  να χορέψουν καλύτερα απ' τις μπαλαρίνες του θεάτρου Bolshoi ... και πάει λέγοντας. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνουν, ξέρω μόνο ότι η υπερβολή, η αλαζονεία, το κουτσομπολιό και το ψέμα δεν αποτελούν ποινικά αδικήματα. Ίσως εκεί να βρίσκεται η ερμηνεία.

Απεχθάνομαι τη δουλειά

Γνωστό το παραμύθι για το "δικαίωμα" του ανθρώπου στη δουλειά. Το δικαίωμα δηλαδή να δουλεύει ο άνθρωπος για να καταφέρει να επιβιώσει και να περνάνε καλά άλλοι, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Μπορεί να είναι αχόρταγοι ιδιώτες επιχειρηματίες, μπορεί να είναι τα κακομαθημένα κρατικοδίαιτα στελέχη του κάθε κόμματος, δεν έχει καμία σημασία. Δεν είναι δικαίωμα του ανθρώπου η δουλειά, υποχρέωσή του είναι για να μπορέσει να ζήσει. Αναγκαίο κακό. Είναι ίσως το τίμημα που πληρώνει ο άνθρωπος για κάποιο προπατορικό αμάρτημα, όποιο κι αν ήταν αυτό.
Να μη τα μπερδεύουμε. Άλλο πράγμα η δουλειά, άλλο η δημιουργία. Για να δεις τη διαφορά, κοίτα ποιος κερδίζει τα περισσότερα - κι όχι μόνο σε χρήμα - απ' αυτό που κάνεις. Αν αυτός είσαι εσύ, τότε δημιουργείς. Αν αυτός δεν είσαι εσύ, τότε δουλεύεις. Στην πρώτη περίπτωση ξυπνάς ευδιάθετος, στη δεύτερη θα προτιμούσες να κοιμηθείς λίγες ώρες ακόμα.