Τι είναι το VAR;

Αν λειτουργούσε έτσι

Είναι διαπιστωμένο ότι ο Θεός - κατά κανόνα - βοηθάει εκείνον που παίζει καλύτερη μπάλα. Και το κάνει αυτό για να μη σταματήσουμε τη δουλειά και το ρίξουμε στους σταυρούς και στις προσευχές. Είναι παντοδύναμος ο Θεός, αλλά είναι και δίκαιος. Και κάποιος που ανέλαβε την ευθύνη για τη δημιουργία του κόσμου ολόκληρου, δεν θα μπορούσα να πιστέψω ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν πολιτικάντης της κακιάς ώρας και να το ρίξει στα ψέματα και στα ρουσφέτια. Θα γκρέμιζε το ίδιο του το σπίτι. Άσε λοιπόν τους σταυρούς και μάθε μπάλα. Και παίξε χωρίς πουστιές, γιατί τώρα, εκτός απ' το άγρυπνο μάτι του Θεού, διαθέτουμε και Video Assistant Referee.

Γελάς;

Συμμορία εντός νόμου

Αποφασίζει μια συμμορία άχρηστων, ανίκανων και ψυχοπαθών τεμπελχανάδων ότι της λείπουν λεφτά και πρέπει να τα κλέψει από μένα, νομοθετεί και τα κλέβει. Νομίμως. Κι αν εγώ ανακαλύψω κάποιο τρόπο για να πάρω πίσω κάποια απ' τα κλεμμένα, κηρύσσομαι εγκληματίας και η συμμορία με καθαρίζει σαν ξερό κρεμμύδι. Πάλι νομίμως. Δεν είναι καθόλου περίεργο το ότι ο Max δεν υπήρξε αγαπημένο παιδί των συμμοριών.

Έχε το νου σου

Χωρίς βιασύνες

Γίνεται και πιο οικονομικά

Ατυχήματα

Τα όρια του κόσμου

Είναι η ρίζα του δέντρου όλων των προβλημάτων της ανθρωπότητας. Η αδυναμία να κατανοήσει ο άνθρωπος ότι ο κόσμος δεν τελειώνει εκεί που εξαντλείται η δική του αντίληψη για τον κόσμο. Και να συνειδητοποιήσει πόσο ασήμαντα μικρός είναι ο ίδιος. Και να κάτσει φρόνιμα. Αλλά όπως είναι ευρέως γνωστό, μικρός ο διάολος, μεγάλα τα έργα του. Κι όσο μικρότερος ο διάολος, τόσο μεγαλύτερα τα έργα του. Το σύμπλεγμα του ασήμαντου. Υπέρ-αντισταθμισμένο σύμπλεγμα κατωτερότητας.

Θετική πλευρά

Καθώς πρέπει

Έτσι ακριβώς θα 'πρεπε να γίνεται. Για να συνειδητοποιούν άπαντες οι παρευρισκόμενοι ότι η ζωή είναι ωραία. Να βλέπουν τι χάνεις όταν είσαι μέσα στο μαυροκούτι. Και ν' αποχωρούν ευτυχείς που είναι απ' έξω. Κι ας πληρώνεις κάτι παραπάνω, βρε αδερφέ. Μια φορά πεθαίνεις, καν' το καθώς πρέπει. Διδάσκοντας. Τ' ακούς, Χρήστο;

Το πρώτο σοβαρό βήμα

Μεγάλο μπέρδεμα για πολλούς ο κόμπος της γραβάτας. Και οφείλω να ομολογήσω, στα πλαίσια της δέουσας αυστηρής αυτοκριτικής, ότι ουδέποτε κατάφερα να δέσω σωστά μια γραβάτα. Την έδενα μεν, όχι όμως όπως θα 'πρεπε. Πάντα κάτι δεν έβγαινε σωστά. Για τον πατέρα μου η γραβάτα ήταν καθημερινή συνήθεια, όχι επειδή δεν ήταν επαναστάτης της ριζοσπαστικής αριστεράς αλλά επειδή γούσταρε το καλό ντύσιμο. Εγώ πάλι σπάνια φόραγα γραβάτα, όχι επειδή ήμουνα επαναστάτης της ριζοσπαστικής αριστεράς κι έχανα σε στοιχήματα αλλά επειδή δεν μου καθότανε να τη δέσω σωστά. Και στον γάμο μου, όπως ήταν λογικό, φώναξα τον πατέρα μου για να γίνει ένα καθώς έπρεπε δέσιμο. Χωρίς καμία επαναστατική διάθεση.

Δεν ξέρω αν πράγματι μια καλοδεμένη γραβάτα είναι το πρώτο σοβαρό βήμα στη ζωή, όπως ισχυρίζεται ο Oscar, σίγουρα όμως είναι το τελευταίο. Κάποτε λοιπόν σ' έναν γάμο παρίστατο κι ο φίλος μου ο Χρήστος, ο οποίος διατηρεί γραφείο τελετών. Σοβαρών τελετών, όχι φρου φρου κι αρώματα. Ο γαμπρός στολίστηκε κι αρωματίστηκε για να πάει ν' αποκατασταθεί ευπρεπώς, αλλά δεν ήξερε να δέσει τη ρουφιάνα τη γραβάτα. Είπαμε, μεγάλο μπέρδεμα για τον άντρα η γραβάτα. Κι αν είναι κι επαναστάτης της ριζοσπαστικής αριστεράς, πρόβλημα άλυτο. Κι αναγκάστηκε ο γαμπρός να ζητήσει τη βοήθεια του κοινού.

Γαμπρός: Ρε παιδιά, ξέρει κανένας να δένει γραβάτα;
Χρήστος: Εγώ. Ξάπλωσε.

Να 'μαστε καλά, την τελευταία γραβάτα ο Χρήστος θα μου τη δέσει. Ευτυχώς, γιατί μόνος μου σαχλαμάρα κόμπο θα εμφανίσω. Και θα 'μαι ξαπλωμένος αναπαυτικά, αμέριμνος κι απαλλαγμένος από μνημόνια και μαλακίες.

Μέχρι τότε όμως θα με βασανίζει το ερώτημα: του Τσίπρα τη γραβάτα ποιος φασίστας την έδεσε; Κάτι μας κρύβουν οι κυβερνώντες.

Κανένας απ' τους φίλους

Το να μη σε γουστάρουν οι "φίλοι" σου είναι μάλλον μεγαλύτερη διάκριση απ' το να έχεις εχθρούς επειδή είσαι διακεκριμένος.

Η κατάντια της γραβάτας

Για να μη μπερδεύεις τις ναυμαχίες

Όλα πληρώνονται

Δεν την ξέρω

Απ' το πουθενά

Όλη την ώρα;

Και ποιος είπε ότι ο Θεός θέλει να τον δοξάζουν όλη την ώρα; Έχει ανάγκη ο Θεός απ' τα χειροκροτήματα του κάθε δημιουργήματος; Θα χάσει τη θέση του χωρίς αυτά; Ας μη γελιόμαστε, μόνο τ' ανθρωπάκια θέλουν χειροκροτήματα κι επευφημίες. Γι' αυτό και τα ζητάνε, δήθεν εξ ονόματος του Θεού. Σαν τους πολιτικάντηδες του κερατά, που θέλουν χειροκρότημα και ψήφο όταν δοξάζουν τη Δημοκρατία και το Σύνταγμα. Και είναι οι πρώτοι που τα 'χουνε χεσμένα και τα δύο.

Τιμητική θέση

Δεν θα μπορεί ν' αρνηθεί

Ούτε κι αυτό

Όλα αλλάζουν

Η αλλαγή είναι διαρκής. Παντού. Και είναι πραγματική αλλαγή, δεν είναι αλλαγή πολιτικής προέλευσης. Ο μαθητής είναι υποχρεωμένος να περπατάει σε καινούριους δρόμους. Και για να γίνεται αυτό σωστά, πρέπει πρώτα να μαθαίνει καλά τους καινούριους δρόμους ο δάσκαλος.

Στις κάλτσες

Όλα τ' αληθινά

Τα πολύ μικρά δεν ξέρουμε πού βρίσκονται και τι κάνουν. Αλλά όταν μαζεύονται πολλά μικρά, τότε μπορούν να κάνουν ένα μεγάλο. Κι αυτό το μεγάλο το βλέπουμε καθαρά μπροστά μας. Και ξέρουμε πού είναι και τι κάνει εκεί. Δεν θυμίζει κοινοβουλευτική ομάδα κόμματος; Δεν ξέρεις πού βρίσκεται, τι πιστεύει, τι θέλει, τι λέει και τι κάνει ο καθένας, όλοι μαζί όμως ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια τη γραμμή του αρχηγού. Για να μη χαθεί και η καρέκλα. Μήπως μοιράζει και η φύση καρέκλες και δεν το κατάλαβαν ακόμα οι ασχολούμενοι με την κβαντομηχανική; Μήπως τελικά τα πάντα στη φύση γίνονται για ένα βόλεμα;

Ριζοσπαστική προσέγγιση

Προσοχή στην αρχή και στο τέλος

Η ελευθερία της έκφρασης

Μπορεί να μη με βρίσκουν σύμφωνο οι απόψεις, για παράδειγμα, του εκλεκτού σύμβουλου στρατηγικής της κυβέρνησης, τον οποίο κατά τα λοιπά συμπαθώ ιδιαίτερα, διατηρεί όμως το δικαίωμα να τις εκφράζει, όποτε θέλει. Άλλωστε, αν δεν διαφωνήσουμε, τι σόι κουβέντα θα κάνουμε; Αρκεί να μη φτάνουμε στο σημείο να βρίζουμε ο ένας τον άλλον. Διότι τότε δεν πρόκειται απλά για ελεύθερη έκφραση, τότε είναι πόλεμος. Αυτό ακριβώς το λαθάκι διαπράττει ο σύμβουλος. Οφείλει όμως να γνωρίζει ότι οι πόλεμοι δεν γίνονται με φραπέ στο χέρι, ατενίζοντας και θαυμάζοντας τα αξιολάτρευτα μποτάκια της δημοφιλούς τηλεπαρουσιάστριας. Ούτε με μπινελίκια μέσω fb γίνονται οι πόλεμοι.

Θα σερβίρουμε χαλβά

Και θες ν' ανοίξουμε άλλο;

Σκιές

Πρώτα γεννιέται το συναίσθημα. Κι ακολουθεί η σκέψη. Ή μάλλον προσπαθεί ν' ακολουθήσει. Και να καταλάβει τι έγινε. Να ερμηνεύσει. Αλλά δεν μπορεί. Γι' αυτό κόβει, ράβει και απλά προσεγγίζει. Όσο μπορεί. Αλλά δεν φτάνει.

Τι άλλο;

Η ταχύτητα είναι το παν

Για τα μάτια

Θες και τρίτο;

Η ελευθερία του λαού

Γιατί επέτρεψε ο Σωκράτης σ' ένα μάτσο ηλίθιους να τον θανατώσουν; Γιατί δεν σηκώθηκε να φύγει; Υπεραμύνθηκε της ελευθερίας του λαού και αρνήθηκε εκείνη του ατόμου; Και πόσο αξίζει η ελευθερία εκείνη, που δίνει το δικαίωμα σε ομάδες ηλιθίων να θανατώσουν έναν ευφυή και έντιμο άνθρωπο; Ποιες αρρωστημένες ανάγκες εξυπηρετεί μια τέτοια ελευθερία; Και ποιοι κερδίζουν τελικά απ' αυτή;

Βρήκαμε κάμποσα

Όλοι δίκιο έχουν

Όταν αλληλογελοιοποιούμαστε, τότε είμαστε όλοι γελοίοι. Πόση να 'ναι άραγε η πιθανότητα να γεννηθεί κάποιος εκεί που γεννήθηκε, τη στιγμή που γεννήθηκε; Και τι θα μπορούσε ο ίδιος να κάνει για να το ανατρέψει αυτό; Μπορεί, σε τελική ανάλυση, να διαλέξει τον πατέρα και τη μάνα που τον έκαναν; Κι αν ακόμα υποτεθεί ότι θα μπορούσε, ξέρει τι θα διάλεγε; Αστεία πράγματα, για αστεία μυαλά.

Προσοχή στα ψιλά γράμματα

Πρέπει να καταργηθούν εντελώς τα ψιλά γράμματα. Τα γράμματα να 'ναι λίγα και χοντρά. Σαν τα κεφάλια εκείνων που τα γράφουν.

Αν ο Αδάμ ...

Κάτι δεν μ' αρέσει!

Άκου τι σκέφτηκαν οι άνθρωποι. Ο Θεός, λέει, πρόσφερε όλα τα καλά στο πρώτο ζευγάρι της ανθρωπότητας, τους απαγόρευσε όμως τα μήλα. Για να τεστάρει τάχα την υπακοή τους σ' αυτόν. Κι εκείνοι παρασύρθηκαν απ' το κακό το φίδι, επίσης δημιούργημα του Θεού, κι έφαγαν το μήλο. Οπότε κι ο μεγάλος, με βαριά καρδιά, αναγκάστηκε να τους διώξει απ' το paradise club. Άφησε δηλαδή ο παντοδύναμος δημιουργός ένα απ' τα δημιουργήματά του, ένα ασήμαντο ερπετό, να του κλείσει ολόκληρο μαγαζί, που με πολύ κόπο είχε χτίσει. Πολύ βρώμικο το μυαλό των ανθρώπων.
Τραγουδήστε ελεύθερα για τον έρωτα και φάτε όσα μήλα τραβάει η όρεξή σας. Δικά μας είναι. Και μην αφήνετε τα φίδια να σας λένε τι να κάνετε και τι όχι. Προσοχή μόνο μην σας ξεγελάσει η εμφάνιση. Τα φίδια έχουν δυο πόδια και δυο χέρια. Όπως ακριβώς κι εμείς οι άνθρωποι.

Ποια είναι τα καλά;

Ένα απ' τα δύο

Το ότι κάτι πάει στραβά είναι βέβαιο. Το δείχνει το παρελθόν, το επιβεβαιώνει το παρόν και δεν υπάρχει προφανής λόγος να υποθέσουμε ότι δεν θα συμφωνήσει και το μέλλον. Αν λοιπόν δεχτούμε ότι μία από τις δύο προτάσεις είναι αληθής, και με δεδομένο το ότι ένας Θεός δεν μπορεί να κάνει λάθη, αλλιώς τι σόι Θεός θα ήταν, τότε η κατάσταση γίνεται ξεκάθαρη.

Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο, για να μην αφήνουμε λογικές εκκρεμότητες, ο άνθρωπος να έγινε όπως έγινε βάσει σχεδίου. Και μένει να μάθουμε - κάποτε - ποιο είναι αυτό το σχέδιο.

Το βέβαιο είναι ότι τα σκοτεινότερα σημεία της κόλασης, αν υπάρχει κόλαση, προορίζονται για τους εφευρέτες της.

Κάποιος πρέπει να τα πει

Δεν τα εγκρίνω

Μια ζωή περίεργοι

Τα ίδια πράγματα

Οι αλήθειες έχουν διαχρονική ισχύ. Το ίδιο και η βλακεία. Αλλά είναι θέμα πλειοψηφίας.

Κάτι χειρότερο

Ντροπή στον εγωιστή

Δώστε όλοι εντολές. Φορτώστε με όλοι με τις υποθέσεις σας. Θεοί και άνθρωποι. Ομάδες κι οργανισμοί. Κόμματα και παρατάξεις. Πόλεις και χωριά. Κράτη και παρακράτη. Διότι οι υποθέσεις σας είναι ιερές και πρέπει σ' αυτές να ξοδέψω τη ζωή μου. Με τις δικές μου υποθέσεις ποιος θ' ασχοληθεί;

Ένα γκολ παραπάνω

Δεν γίνεται να κερδίσεις όλες τις μάχες. Προσπάθησε να κερδίσεις τις περισσότερες. Ειδικά δε εκείνες που κρίνουν τον πόλεμο. Βάλε ένα γκολ παραπάνω απ' τον αντίπαλο. Και συγκεντρώσου σ' αυτό που κάνεις. Διάβασε καλά τι γίνεται γύρω σου, για να μην αιφνιδιάζεσαι και για να μπορείς να αιφνιδιάζεις. Κοίτα πώς αιφνιδιάστηκες απ' τα μνημόνια. Γιατί δεν είχες διαβάσει καλά το παιχνίδι. Έπαιζες κοιμισμένος. Και ψήφιζες κοιμισμένος. Μη ξεχνάς ότι οι αντίπαλοι κοιμούνται με βάρδιες. Και είναι πάντα ξεκούραστοι κι έτοιμοι να σ' αιφνιδιάσουν.