Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι οι υπέροχοι αυτοί άνθρωποι, που δεν εργάστηκαν ποτέ στη ζωή τους, οι αλλεργικοί στην εργασία, ρυθμίζουν τα εργασιακά θέματα όλων των υπολοίπων. Αποφασίζουν για τους μισθούς και τις συντάξεις και φορολογούν κατά βούληση για να καλύπτουν τις προσωπικές τους ανάγκες, που δεν είναι και λίγες.
Γνωρίζεις πολλούς πολιτικούς που έχουν δουλέψει στη ζωή τους και πέτυχαν στη δουλειά τους; Οπωσδήποτε υπάρχουν και τέτοιοι, ελάχιστοι όμως, έτσι για να επιβεβαιώνεται ο κανόνας. Δεν είναι κρίμα να δουλεύεις για να ταΐζεις άχρηστους και -πολλές φορές- επικίνδυνους για τη δημόσια υγεία, ψυχική και σωματική; Κατά τα λοιπά είναι όλοι τους θαυμάσιοι άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου