"Πάλι πιάστηκα μαλάκας". Συνηθισμένη ομολογία ενός έντιμου ανθρώπου, που διέπραξε το συνηθισμένο σφάλμα να εμπιστευτεί κάποιο λαμόγιο, του οποίου την έμφυτη ανεντιμότητα δεν μπόρεσε να διακρίνει, και βρέθηκε χαμένος. Και το χειρότερο δεν είναι ότι βρέθηκε χαμένος. Το χειρότερο είναι ότι ο ίδιος, αναφερόμενος στον εαυτό του, αντικαθιστά τη λέξη "έντιμος" με τη λέξη "μαλάκας". Μικρό το κακό, κι εύκολα διορθώνεται, σε μια κοινωνία όπου πλειοψηφούν οι έντιμοι άνθρωποι, μεγάλο κι αδιόρθωτο σε μια κοινωνία όπου κυριαρχούν τα λαμόγια. Πόσο θ' αντέξει ένας έντιμος άνθρωπος ν' αποκαλεί τον εαυτό του μαλάκα; Υπάρχουν όρια. Δεν ξέρω πού ακριβώς βρίσκονται, αλλά υπάρχουν και κάποτε τα φτάνει κανείς και τα ξεπερνάει. Και τότε, ανίκανος να γίνει κι ο ίδιος λαμόγιο - δεν είναι καθόλου εύκολη αυτή η μετατροπή, προβαίνει στην λήψη κάποιων ιδιαίτερα δραστικών μέτρων. Καθόλου ευχάριστων για τα εν λόγω λαμόγια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου