Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Τα παιδιά του Θεού και του Διαβόλου

Περίεργο δεν είναι; Πάρε έναν άνθρωπο που πεινάει. Παιδί του Θεού, πέραν πάσης αμφιβολίας. Ποιος θα τολμούσε να πει το αντίθετο; Πάρε τώρα τον ίδιο ακριβώς άνθρωπο, αφού κέρδισε το λαχείο ή πήγαν καλά οι δουλειές του και κατεβάζει αστακούς και καλαμάρια και δεν συμμαζεύεται. Ως εκ θαύματος, παιδί πλέον του Διαβόλου. Και πάλι να μην τολμάς να υποστηρίξεις το αντίθετο. Φαίνεται ότι έχουμε να κάνουμε με κάποιο μασκοφόρο γονίδιο, κρυμμένο κάπου βαθιά μέσα στο ανθρώπινο DNA. Όλη η συμπάθεια για τους φτωχότερους από εμάς, όλη η αντιπάθεια για τους πλουσιότερους. Και πάντα εμείς το κέντρο του σύμπαντος, το σημείο αναφοράς και το απόλυτο μέτρο των πάντων. Κάτι δεν μου κάθεται καλά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου